'De wereld' waar het ‘zelf’ zich toe verhoudt
Het Unieke Zelf is in staat zowel individu te zijn als zich tot de totaliteit te verhouden. Wat de totaliteit van de wereld is wordt door ken Wilber, als de architect van de huidige integrale benadering, uiteengezet in het kwadrant. Deze kijk is ‘integraal’ omdat hij ruimte biedt aan alle opvattingen over de aard van de wereld en alle opvattingen over de wijze waarop daar iets over geweten kan worden. In die zin is het een meta-benadering en niet een bepaalde invalshoek. Wat zijn de belangrijkste elementen van deze integrerende meta-theorie? Zie ook ‘Integral Life‘, ‘The Daily Evolver‘ en ‘Integral European Conference‘.
Het Integrale denken is Post-Post-Modern
In de loop van de menselijke evolutie is het menselijke bewustzijn door verschillende niveaus gegaan die ieder een idee hadden over de aard van het bestaan. Van Prémodern, naar Traditioneel, naar Modern. Vervolgens zijn we naar de Postmoderne deconstructie van ‘waarheden’ en ‘waarden’ gegaan. Op dit moment verschijnt het Post-Postmoderne of Integrale, wat pragmatisch gebruikmaakt van de verworvenheden van alle voorgaande niveaus. Dit niveau verzet zich niet tegen voorgaande manieren van kijken en kennisverwerving. Het integrale niveau van bewustzijn is daarmee het eerste niveau waarop alle voorgaande partiële waarden en ‘waarheden’ geïncludeerd en overstegen kunnen worden.
Elk bewustzijnsniveaus creërt een wereld
Als een cultuur eenmaal op een bepaald niveau van bewustzijn is aangekomen, dan drukt zich dat uit in de wereld. De subjectieve en de objectieve wereld correleren met elkaar. Het traditionele bewustzijn correspondeert met de opkomst van de traditionele wereld. Het moderne bewustzijn correspondeert met de moderne wereld. Het postmoderne bewustzijnsniveau correspondeert met de postmoderne wereld. Zo werkt de evolutie van bewustzijn door in de wereld. Als we ons hiervan bewust zijn verschijnt er een verantwoordelijkheid en komen er vragen op: Wat is mijn rol? Zou ik bewust deel kunnen nemen aan dit evolutionaire proces? Wat kan ik betekenen op het integrale niveau van bewustzijn?
Post-metafysisch en spiritueel
Het Integrale denken is Post-Metafysisch
De integrale benadering verwerpt het metafysische gezichtspunt dat er a priori ‘waarheden’ of gegevenheden zijn, die gebruikt kunnen worden om iets te laten zien over de wereld buiten ons of over onze geestelijke of spirituele wereld. Ook is geen er geen vaste wereld buiten ons, die door ons ontdekt kan worden. (The myth of the given.) Wij dragen een bewustzijn bij ons dat zelf evolueert en zich verhoudt tot de wereld die ook voortdurend evolueert. Tussen die twee is een voortdurende correlatie gaande. Sinds de moderne tijd is die correlatie onderdeel geworden van ons denken over de plek van de mens in de wereld.
De Integrale fase van menselijke evolutie is spiritueel
We worden ons in deze tijd bewust van deze correlatie tussen bewustzijn en de evolutionaire ontvouwing. Op dit moment worden wij ruw wakker in dit gegeven. Onze geest is betrokken in de volgende fase van evolutie. Dat betekent dat de evolutie van onszelf, van de mensheid en van de biotoop aarde een geestelijk en spiritueel karakter heeft.
Integratie en pluralisme
De integratie van zoveel mogelijk ‘waarheden’ van zoveel mogelijk tradities
In tegenstelling tot veel benaderingen tot nu toe, probeert het Integrale denken alle benaderingen te honoreren; Van Prémodern en Traditioneel, tot Modern en Postmodern. Elk niveau van bewustzijn ziet een deel van het geheel en is partieel relevant. Het integrale denken gaat niet over tot het standpunt dat het geen zin meer heeft om over waardes en kennis te spreken omdat er geen absolute gegevenheden meer zijn en dat alles louter een kwestie van perspectief is. (Post Truth.)
Postmetafysich Methodologisch Pluralisme
Samengevat: Het Integrale Post-metafysische Pluralisme honoreert dat de werkelijkheid verschillende domeinen kent en dat ze ieder hun eigen valide kennisverwervings-methoden hebben. Geen van de domeinen omvat het geheel en geen van de benaderingen kan claimen het geheel te kunnen zien. We hebben alle benaderingen nodig om het geheel beter te kunnen zien en te leren begrijpen.
Het kwadrant
7. Het Integrale kwadrant
Ken Wilber, de grondlegger van de integrale benadering, vat het meta-kader samen in het kwadrant. Het kwadrant omvat alle mogelijke objecten. Elk mogelijk object kan ondergebracht worden in één van de vier onderdelen. Elk deel van het kwadrant bevat objecten met een bepaald karakter. Daarom hebben ze allemaal specifieke methodes nodig om kennis over de objecten te verkrijgen. Objecten in alle onderdelen ontvouwen zich op ontwikkelingslijnen naar volgende niveaus. Zo is er bijvoorbeeld de ontwikkeling van mijn subjectieve denken. (Links boven) Dit correleert met de ontwikkeling van het lichaam en de hersenen (Rechts Boven). Dit correleert met de ontwikkeling van het systeem van de samenleving. (Rechts onder) En dat correleert weer met de ontwikkeling van de collectieve subjectieve cultuur. (Links Onder). Samengevat: de wereld bestaat uit ‘All quadrants, all lines, all levels. (AQUALL)
Links boven.1e persoons perspectief
Objecten:
Subjectief bewustzijn van mijzelf, mijn gevoelens, gedachtes en de staat van zijn van mijn geest.
Methode:
Meditatie, Contemplatie en Fenomenologisch waarnemen.
Rechts boven.3e persoons perspectief
Objecten:
Objectieve fysieke dingen en het fysieke lichaam en hersenen.
Methode:
Hypothese-toetsend onderzoek door meting in tijd en ruimte. Training van lichaam en hersenen.
Links onder.2e persoons perspectief
Objecten:
Onze Intersubjectieve gemeenschappelijk ervaarbare cultuur, relaties, culturele bagage en onderling contact.
Methode:
Sociaal wetenschappelijk onderzoek waarbij intenties en uitspraken van de subjecten en hun samenhang onderzocht worden. Onderzoek naar de werking van het contact en het ervaren van de ander.
Rechts onder.4e persoons perspectief
Objecten:
De Inter-objectieve relaties tussen de objecten in tijd en ruimte: Natuurlijke, sociale en door mensen gemaakte systemen.
Methode:
Hypothesetoetsend onderzoek over de relaties tussen objecten door meting in tijd en ruimte. Afstemming van verschillende domeinen van je dagelijkse leven op elkaar.