Eerlijk zijn?
Laatste voelde ik me niet helemaal lekker en was ik geïrriteerd. Toen kwam mijn partner thuis. Even dacht ik ‘Als ik eerlijk ben dan zeg ik nu dat ik me niet lekker voel en geïrriteerd ben’. Ik bedacht me. Want wat heeft zij daar nou aan en wat heb ik daar aan? Ben ik dan oneerlijk? Naar wat ben ik eigenlijk eerlijk, naar mijn gevoelens, naar de kwaliteit van mijn relatie, naar mijn innerlijke maatstaven?
Eerlijk zijn heeft maatstaven
Er is een niveau van beoordeling waarbij ‘eerlijk zijn’ hetzelfde is als ‘zeggen wat je voelt’ of ‘denkt’. Op dat niveau ben je oneerlijk als je niet zegt wat je voelt of denkt. Dan moet je je wel uiten, wat er ook uit komt, anders ben je niet eerlijk. Het kan echter snel tot ruzie leiden, als je het echt meent dat je ellende er uit moet. Als ik eerlijk ben, weet ik van tevoren, wanneer ik de ander belast. Kennelijk is er nog een ander soort eerlijkheid.
Authentiek is niet eerlijk
Wat ‘eerlijk’ is, kan ik ook afwegen door me af te vragen wat er in mijn hart leeft. Wat is de kwaliteit die ik wil vertegenwoordigen? Alleen al door het stellen van de vraag verandert er iets in mij. De behoefte aan aandacht voor mijn lastige gevoelens komt in een ander daglicht te staan. Niet omdat ik mijn vervelende gevoelens onderdruk, maar omdat iets anders belangrijker wordt: namelijk wie ik wil zijn in relatie tot de ander. Een egocentrische behoefte heeft plaats gemaakt voor een relationele ‘behoefte’. En waar de ander meetelt komt ethiek de wereld in.
Sterke evaluaties: kiezen vanuit morele motieven
Charles Taylor* maakt onderscheid tussen sterke en zwakke evaluaties. Een sterke evaluatie, leidt tot de keuze voor het verlangen, dat je ook werkelijk wilt hebben. Het is een morele keuze. Bij zwakke evaluaties, kies je niet echt en vraag je je ook niet echt af wie je wilt zijn. Welke evaluatie je doet, maakt het verschil tussen een moedig en een laf leven. We hebben het hier niet over ethiek die gebaseerd is op culturele waarden en normen. Dit is een ethiek die in de mens zelf geboren wordt. Waar sta jij? En waar wil jij staan? Wie wil je zijn?
* Charles Taylor schrijft uitgebreid over de historische ontwikkeling van morele evaluaties in ‘Sources of the self: The making of the Modern Identity’
Beste Mauk bedankt voor je schrijven en in eerste instantie was ik het met je eens, maar nu heb ik ook een kanttekening. Communicatie is voor 60 a 70 procent lichaamstaal en de overige procenten levenshouding en inhoud. Zo ben ik iemand die stottert en ik ben mijn hele leven tegen mensen aangelopen die mij vertelde dat dit ok is en toch was het nooit ok. Later leerde ik dat de lichaamstaal niet synchroon liep met de woorden (inhoud) en dat het resultaat juist het tegenovergestelde werd (houding). Ik las laatst dat veel mensen die zich misplaatst voelden, vooral boos waren op de zwijgende meute, die deze discrepantie toe lieten, er niet op reageerden, alsof ze het bevestigen. De macht van de zwijgende is onderhuids en bevestigend een negatief beeld. Dit herken ik in veel situaties. De woorden passen niet bij de houding. Hierin ligt een zoektocht die voor mij niet duidelijk is.
Harte groet Leo
Je verhaal raakt me. Dit is precies waar ik mee bezig ben. Tranen in mijn ogen, het resoneert. Wat heerlijk om te lezen 🙂 Erika x
Lieve Erika,
Dank je wel.
Knuffel
Mauk
Lieve Mauk,
Wat heerlijk raak!
Mijn weg gaat nu over mijn emoties inbrengen in de relatie.
Mijn onvermogen onder ogen zien.
Woede te leven (spijt)
Pijn en verdriet te ervaren over mijn stuurloosheid.
Te zien wat een belasting en ook verdriet dit betekent voor mijn partner, mijn gezin e.a.
Het lijkt allemaal wel nodig om tot vrede in mijn hart te komen.
Wie ben ik – nou dit allemaal.
Warme groet,
Dick
Lieve Dick,
Wat een integer mooi pad ben je toch aan het bewandelen!
Ik gun je daarin ook een oriëntatie waarin je ziet dat emoties niet alleen psychologische waarde hebben en voor je proces belangrijk zijn, maar vanuit een evolutionair perspectief informatie zijn. Dat betekent dat ze je leven richting en betekenis geven als je ze leert verstaan. Dan heb je geen last van je emoties, maar wil je ze graag op een bepaald niveau ontvangen zodat je verder kunt en ze je leven mee vormgeven. Hartegroet en succes. Mauk
Dank je wel, Mauk!
Voor je bemoedigende woorden.
Ze geven me oriëntatie en bevestigen het pad dat ik ga.
Hug!
Dick
Soms is het een ingang voor mij om me wel uit te spreken. Omdat ik door te delen en het bij mezelf te houden weer dieper in contact kom met mezelf. Het helpt me om dat wat er is te accepteren. Liefs Veronique
Beste Veronique,
Het gaat er mij ook niet om dat we alles binnen gaan houden. Wel wil ik, voordat ik iets zeg of doe, mijzelf even afvragen: Wie ben ik op dit moment? Om vervolgens een keuze te kunnen maken.
Hartegroet
Mauk
Tussen eerlijk zijn en eerlijk luisteren zit 2x interpretatie. Mijn ervaring is dat de interpretatie soms roet in het eten gooit of de altijd positieve interpretatie juist een volledige ontvankelijkheid creëert.
Hoe zit dat bij jouw voorbeeld?
dankjewel voor je aanscherping.
rob
beste rob,
Positieve interpretaties kunnen erg prettig uitwerken. Dan moeten ze wel een relatie hebben tot wat er werkelijk speelt. Zo niet, dan komt positief denken in de lucht te hangen. Alsof dat op zich een kracht kan worden los van wat er werkelijk aan de hand is. Dat zijn voor mij vormen van magisch denken waar we heel voorzichtig mee moeten zijn. Groet. Mauk
In relatie zijn betekent ook dat de ander jouw volle JIJ mag zien. Dus ook je schaduwkant.
Dus als je je een keer sacherijnig, verdrietig, boos, angstig of whatever, voelt mag dat er best zijn.
Wat ik me in dat soort situaties afvraag: wat heb ik nodig? En ook: wat heb ik van de ander nodig? Het kan dat de ander dat niet kan geven maar op dat niveau het gesprek starten, geeft heel veel ruimte. Soms om elkaar even met rust te laten en soms om samen te onderzoeken wat er aan ten grondslag ligt. Ik vind die onderzoektochten juist heel fijn om die met iemand te doen waar ik me kwetsbaar kan opstellen. Juist het delen van emotie kan de relatie veel brengen, vind ik.
Beste Linda,
Dank je wel voor je reactie,
Mee eens. Alles kunnen zeggen en delen is heel intiem. En mijn afhankelijkheid in de relatie betuigen en vragen wat ik nodig heb, de ander in haar reactie vrij latende, ook.
Mij gaat het er om dat dat geen ‘recht’ is, omdat ik me zo en zo voel. Of erger: ‘Het is zo omdat ik het zo voel.’ En op momenten dat mijn delen de relatie onnodig onder spanning zet, wil ik me af kunnen vragen of ik wel wil delen.
Dit is een enorme leerschool voor mij geweest en iedere dag leer ik bij.
Vriendelijke groet
Mauk
Dank Mauk!
Dit had ik net even nodig! Ik ben bezig met het leren van circling en het leren uitspreken van mijn waarheid in het moment, en merk dat dit soms weerstand in mij oproept en mij ook te denken geeft: want is mijn waarheid in het moment ook altijd mijn diepste waarheid? En is het inderdaad goed alle gevoelens die ik in het moment heb maar te delen. In circling kan dat, dat is het contract. Maar is dat dan altijd beter of spiritueler om dat te doen? Mensen met Tourette zeggen ook de hele tijd wat in hun opkomt en ik geloof niet dat die daar nu heel gelukkig van worden: we leven namelijk niet allen in het moment. Je geeft me hier even een puzzelstukje waar ik naar op zoek was van het waarom daarvan. Dat relaties en ethiek een rol daarin spelen. Maar ook machtsverhoudingen, denk ik.
Beste Berbel,
We zitten op hetzelfde spoor denk ik.
Dank je wel voor je delen en wellicht tot later.
Vriendelijke groet
Mauk