Hoe voel je je? + Audio
Je voelt je niet op een bepaalde manier door wat er gebeurt. Je voelt je op een bepaalde manier door hoe je naar de wereld kijkt. De kleur van gevoelens wordt bij een mens altijd mede bepaald door zijn perspectief op de situatie. En je gevoel voedt je denken weer op een bepaalde manier. Dit kan een doolhof zijn. Hoe bepaal je dan de richting?
Predispositie
Als je iemand vanuit wantrouwen bekijkt, nog onafhankelijk van de vraag of dat terecht is, dan ga je deze persoon waarschijnlijk in de gaten houden. Sterker nog, je bent door je manier van beschouwen, in de positie gekomen dat je alert bent, wat een variatie op de emotie angst is, waardoor je deze persoon vanzelf in de gaten gaat houden: je bent gepredisponeerd door je manier van kijken.
Angst is een perspectief
Zo zijn mensen niet alleen bang doordat er in het moment iets gevaarlijks gebeurt. Mensen zijn ook bang doordat zij over zijn toekomst nadenken. Bij angst denkt iemand dat er straks wellicht iets verkeerd gaat. Dat noem ik de ‘denkschrik’. Dat is een typisch menselijk fenomeen wat iedereen heeft.
We zijn veroordeeld om te kiezen
We kunnen natuurlijk proberen van al deze ingewikkelde dingen af te komen en weer gewoon spontaan te doen. Maar vanaf het moment dat we doorzien hebben dat we een ‘denkgeest’ hebben die mede ons leven en onze gevoelens aanstuurt, hebben we alleen nog de keuze tussen ‘kan me niet schelen’, of ‘hoe kan ik dan verantwoordelijkheid nemen?’.
De kerkvaders hadden het simpel opgelost
Het andere alternatief is dat we ons een dominante cultuur eigen maken en ons inspannen de ethiek en moraal daarvan te leven. De kerkvaders dachten er zo over. Dat zorgde er voor dat op sommige plaatsen een chaotische en moordlustige stammenstrijd over ging in een cultuur met waarden en normen. Gevoelens onderdrukken en je confirmeren. Maar wie wil dat nog, het doel van een ander leven?
Wat dan?
Je mag het nu ‘gelukkig’ allemaal zelf weten? Maar dat blijkt niet altijd zo makkelijk. Want dan komt de vraag ‘Wat betekenen de dingen die zich in mij aandienen?’Daarom probeerden bepaalde tradities wijsheid of innerlijke kennis te cultiveren. Als dat zin heeft kun jij jezelf wellicht op een waardevolle leiding over je leven nemen jezelf zelfs door training en bewuste ontwikkeling ‘predisponeren’ voorbij externe waarden en normen.
In de natuur rekenen de dieren op zichzelf
Bij dieren bestaat er een zeer gering mate van cultuur. En dieren weten heel goed naar ‘zichzelf’ te luisteren. Ze weten het alleen niet bewust. Ze doen gewoon.
Zijn wij minder of meer dan de dieren?
Zijn mensen, uitgerust met een ‘geest’, waarmee zij zich op een bewuste manier bewust kunnen worden van wat er zich in hun systeem aandient, dan dommer dan de dieren? Zijn mensen veroordeeld om voor het merendeel de weg krijt te zijn? Of kunnen we meer over onszelf te weten komen? Als een walvis na duizenden kilometers zwemmen weet in welke baai hij moet zijn, zouden wij dan helemaal onwetend zijn over de richting van ons leven?
Zie voor trainingen www.venwoudelevensschool.nl voor Leiding over je Leven >>