Een baby is geen Boedha!

‘Ik had een geweldige ervaring!’

In mijn sessiekamer zit regelmatig iemand die een geweldig gevoel heeft overgehouden aan een ervaring in een trainingsruimte. Dat is vaak leuk om te horen. Maar wanneer betekent een ervaring iets voor je ontwikkeling?

Methodes maken mij beter!?

Allerlei methodes kunnen aanleiding zijn voor mooie ervaringen. Van chakra-healing tot Reiki en van Diksha tot mantrazingen, van Tantra tot allerlei vormen van lichaamswerk. En vaak tref ik een interpretatie van deze gevoelens aan als zouden ze hoger en beter zijn dan andere gevoelens.

Fijne gevoelens zijn op zich niet beter

Gelukzalige gevoelens worden door veel mensen aangezien voor beter en nastrevenswaard. Dit kan een misvatting zijn. En dan is er meestal sprake van, wat in het integrale denken, een ‘pré/trans verwarring’ wordt genoemd. En omdat deze verwarring onze ontwikkeling in de weg staat is het zo belangrijk hem te doorzien.

De prépersoonlijke wereld

Als we opgroeien hebben we nog geen ontwikkeld ego. We noemen de eerste periode dan ook wel pré-egoisch, pré-mentaal of pré-persoonlijk. Er is nog geen mentaal denken. Het afgescheiden zelf is er nog niet en we hebben nog niet het vermogen om onderscheid te maken tussen binnen en buiten, tussen de ander en mijzelf. Op zich allemaal kenmerken van een hoog bewustzijn. Op het niveau van het kleine kind is het echter onbewust en kunnen we dus niet spreken van een bewust bewustzijn. Het kind is onbewust verbonden met het leven en heeft de beschikking over de immense intelligentie er van, zoals een walvis weet welke baai zijn doel is. Het kind weet dat alleen niet bewust en een mensenbaby kan nog niet zo veel.

De persoonlijke wereld van het afgescheiden zelf

Op een gegeven moment gaat het kind een mentale ontwikkeling in en begint het zijn prille mentale vermogens onder andere te gebruiken om zich tegen lastige gevoelens te verweren. Daar ontkomt geen kind aan. En er is dan ook geen enkele reden om hier over te treuren of er dramatisch over te doen. Er komt ook een ego-ontwikkeling op gang en er ontwikkelt zich een afgescheiden zelf. En dat geeft allerlei mogelijkheden om in de wereld te opereren. De mentale en de ego-ontwikkeling is daarvoor ook noodzakelijk. En hoe krachtiger die ontwikkeling is, hoe beter. Maar we raken ook afgescheiden van de intelligentie van het leven. Ik zeg het daarom ook wel eens zo: We zijn potentieel veel meer dan een aap, maar als ‘afgescheiden zelf’ die de verbinding met zijn intuïtie ontbeert, zijn we regelmatig minder dan een aap. Maar gelukkig mogen we verder.

We kunnen ons ontwikkelen voorbij het ego

Er breekt namelijk een tijd aan, waarin men het ego kan leren doorzien. Daar is echter wel een stuk bewuste ontwikkeling en zelfonderzoek voor nodig. Kortom een stuk persoonlijke en spirituele ontwikkeling. Je leert dan inzien dat het afgescheiden zelf veel schaduwkanten heeft. Je leert je onbewuste emoties en drijfveren kennen. En met een spirituele oefening als meditatie kun je het hele denken en voelen vanuit bewustzijn leren gadeslaan. Ineens blijkt er dan een wereld te zijn die voorbij het mentale ego met zijn angsten en gehechtheden gaat. Dat is de transpersoonlijke of trans-egoïsche wereld.

We hebben weer toegang tot de grotere intelligentie

Daarin zijn we weer in contact met het grotere geheel en met onszelf als een werkelijk te ervaren onderdeel van het leven. Maar omdat we nu, via onze mentale en onze ego-ontwikkeling, een enorm onderscheidingsvermogen hebben ontwikkeld, kunnen we dit domein heel anders ervaren dan het kleine kind. We kunnen ons nu op een bewuste manier, bewust worden van de eenheid van het leven en hebben een intuïtief contact met onszelf en ook met de ander. Ook de ander kunnen we nu zien als de uitdrukking van het grotere leven waar we onderdeel van uitmaken. En ons ego functioneert ook nog. Als we dit trans-persoonlijke domein betreden, is het ego in eerste instantie wellicht een beetje in de war. Maar daarna kan dit domein een enorme kwaliteit van leven met zich meebrengen.

Ik kan het niet mooier maken: U had een prépersoonlijke ervaring

Is mijn ervaring dan pré- of transpersoonlijk? Een post-egoisch bewustzijn vergt aardig wat bewuste ontwikkeling. En daarom zijn de gelukzalige gevoelens die met behulp van genoemde methodes gegenereerd kunnen worden, lang niet altijd van trans-persoonlijke aard. Kortom, vaak is men terug bij de onschuld en de eenvoud van het pré-persoonlijke niveau en is er nog geen Boeddha opgestaan. Dat geeft verder niet, maar om deze ervaringen aan te zien voor hoog bewustzijn, dat iets voor onze wereld kan betekenen, is een misvatting. En dat is precies wat in een pré/trans verwarring meestal gebeurt.

De pré/trans verwarring is populair

En deze verwarring komt heel veel voor. Tantra, bepaalde vormen van zang, met een team op de hei in trance raken door te gaan trommelen, wordt al gauw aangezien voor een hogere ervaring. En dat is ook begrijpelijk omdat zowel een pré-persoonlijke als een trans-persoonlijke ervaring niet mentaal van aard zijn. En zo heb ik, de meest rationele wel belezen mensen, die ‘eindelijk’ met behulp van één van deze methodes even uit hun afgescheiden vielen, de meest vreemde beweringen horen doen. Als men dan bijvoorbeeld ‘verbondenheid’ als een realisatie heeft, begint men mogelijk van daaruit te speculeren over wat dat allemaal voor de wereld betekent.

Volg een Integraal geïnformeerd ontwikkelingspad!

Gechargeerd uitgedrukt: Een pré-persoonlijke ervaring ligt meer in lijn met de ervaring van een baby, dan met die van een Boeddha. Ken Wilber noemt de pré/trans verwarring daarom ook wel de illusie van ‘genezing door regressie’. Om voorbij het ego in de hogere trans-mentale menselijke kwaliteiten terecht te komen, heb je zowel een gezonde persoonlijke ontwikkeling, als een adequate trans-persoonlijke ontwikkeling nodig. Ik kan je alleen maar aanraden die ter hand te nemen. Het geeft grote vreugde! Zie www.venwoude.nl