Van de regen in de drup. Wat een opluchting!
Vroeger zou ik dat klinkklare onzin gevonden hebben. En misschien vind jij het ook flauwekul. Ik ontmoette vorige week kort na elkaar twee mensen die mij allebei haarfijn konden uitleggen dat het voor hen waar was. En ik herkende mij er in.
‘Ik moet hiermee stoppen’
De één zit voor mij in mijn spreekkamer en zegt nagenoeg na elke zin ‘Ja ik zie dat ik nu weer zo reageer…, op een manier die niet goed voor mijn rust is. Ik moet hiermee stoppen. Soms zit ik even bij de pakken neer en is het even rustig’. De ander vertelt mij dat zij tegenover collega’s door de mand gevallen is en dat ze zich zowaar erg opgelucht voelt. Wat is hier aan de hand?
Ik weet het wel …
Kennelijk weten zij en weet ik en misschien weet jij ook, dat je door gaat met dingen waar je beter mee kunt stoppen. Je kijkt er naar en ziet jezelf gewoon door gaan; automatische piloot richting ‘ongeluk’. Waar zit de handrem?
In de drup
Maar soms houdt het ineens op als ik in de drup terecht kom. Het leven bezorgt mij een uitglijder, waardoor ik ineens tot stilstand kom. Ik val door de mand, ik faal, ik glij uit, rij tegen een paaltje, val van de trap, blijk wat overspannen te zijn, sta er even alleen voor ….. zeker als het geen al te grote ramp is, kan het een enorme opluchting zijn. Het is namelijk ‘gelukt’ om te stoppen. Ik hoef even niet meer vol te houden.
De druppel als vergrootglas
En ineens zie ik het leven wat ik tot op dat moment aan het leiden was voor me. Eenmaal in de druppel kan ik zien hoe ik daarnet nog in de regen aan het door-ploeteren was. Ik kan overwegen hier een tijdtje te blijven om dit eens even goed te bekijken. En soms zijn dit levens-veranderende momenten.
Bewuste ontwikkeling
Maar kan ik dit proces ook actief ter hand nemen, of moet ik wachter tot het leven mij in de drup brengt? * Kan bewuste ontwikkeling mij laten inzien, dat ik al in de de plas en de druppel zit, voordat het gaat regenen? Hoewel dit proces niet af te dwingen is, is dit wel de kern van bewustwording en persoonlijke groei.
‘Het subject van de vorige fase wordt het object van de volgende fase’
Deze zin is van Robert Kegan *, die daarmee in zijn boek ‘In en over our heads’ aangeeft hoe ontwikkeling bij mensen verloopt. Eerst leef je onbewust en ben je blind voor hoe je doet. Je bent daar onbewust mee geïdentificeerd. Als je ineens wel ziet wat je doet, kan het zijn dat je het direct wilt veranderen. Maar dat helpt niet. Pas als je in de drup komt en even precies samenvalt met hoe je niet wilde zijn kun je pas echt ‘zien’: ‘Zo doe ik in mijn leven.’ Je ziet jezelf even in vol bewustzijn. Maar daarmee val je er al niet meer mee samen. Je bent dan al gegroeid en daardoor kijk je al op jezelf terug vanaf het punt waar je naartoe bent gegroeid. Je bent er aan voorbij gegaan door er in te gaan.
De Highway van Bewuste Ontwikkeling: In de zon lopen
En dit proces kan enorm versneld worden door bewuste persoonlijke groei. Zie hier voor ook Ken Wilber >>. En ineens kunnen er dan momenten komen dat je merkt dat je gestopt bent met hetgeen waarvan je wist dat het niet goed voor je was. Je valt niet meer in dezelfde kuil en loopt een andere straat in. Dan ben je uit de druppel gestapt en loop je in de zon. En dat is niet alleen een opluchting maar een bevrijding!
* Zie ook ‘De Trial en Error’ van onwetendheid’ Blogpost >>
* Robert Keagn houdt zich onder andere bezig met het verschil tussen onze intenties en ons gedrag. Zie >>
* In de Opening kun je je bewuste ontwikkeling ter hand nemen met de Integrale benadering. Zie >>