Denken met en tegen het bestaan
Zou het Ego alleen maar een mentaal idee zijn en niet tot de werkelijkheid behoren? Is alles wat we denken en voelen slechts een verbeelding en uiteindelijk illusie en maya? Of zijn er ideeen die met de grotere evolutionaire ontvouwing van het bestaan meedenken en er deel van zijn. En zijn er ideeen die er tegenin gaan?
Kunnen we dat onderscheid in onszelf leren herkennen?
Wanneer denk je richting afscheiding en wanneer denk je richting onderlinge afhankelijkheid en ontvouwing?
Kunnen wij weten wanneer ‘het woord’ de kracht van het hogere en grotere in zich draagt en wanneer niet ? En durven we te luisteren?
Is dat erg ingewikkeld of is het eenvoudig? Wat is dan je dagelijkse oefening?