Open zijn in voor en tegenspoed of afsluiten in je identiteit + Audio
Er is een bewustzijn verschenen dat zijn blik op het welzijn van de aarde richt. Daar zijn we aangekomen in de evolutie van bewustzijn. De evolutie van bewustzijn ging van de identificaties met het eigen welzijn, naar een identificatie met de eigen groep, naar een identificatie met economische groei en vooruitgang. Hoewel er vele regressieve bewegingen gaande zijn is de ‘leading edge’ van ‘de evolutie van het bewustzijn’ het kosmocentrische bewustzijn. Daarmee kun je open zijn in voor en tegenspoed. Hoe zit dat?
Je egocentrische oriëntatie ‘Ik’
Mensen hebben het verlangen dat het om het welzijn en geluk van henzelf mag gaan. Jezelf centraal stellen is terecht. Een egocentrische oriëntatie is daarbij essentieel. Ook zijn er overlevings-situaties waarin dat de enige mogelijke en juiste oriëntatie is. Dan moet je ernaar terug kunnen schakelen om het te overleven. Toch kan het je kwaliteit van leven in de weg zitten als je alleen maar een egocentrische oriëntatie hebt.
Je sociocentrische oriëntatie ‘Wij’
De ervaring van liefde en verbondenheid met de ander biedt hele specifieke mogelijkheden die je in je eentje niet hebt. In relaties kun je de meest persoonlijke bevestiging van jezelf ontvangen. Opgenomen zijn in een gemeenschap kan zeer betekenisvol en waardevol zijn. Maar mensen kunnen ook blijven hangen in een sociocentrische oriëntatie en verslaafd zijn aan bezig zijn met relaties. Zelfs zo dat het de egocentrische zorg voor henzelf ondermijnt.
Je wereldcentrische oriëntatie ‘Iedereen’
Maar het ondermijnt ook de mogelijkheden van een wereldcentrische oriëntatie. Door een wereldcentrische oriëntatie kun je zorg en aandacht besteden aan zaken en thema’s die in de organisatie en ontwikkeling van onze maatschappij spelen. Daarmee kun je een zin en betekenis aan je leven geven, die niet mogelijk is als je alleen vanuit een egocentrische of sociocentrische oriëntatie opereert.
Oriëntaties evolueren in de loop van jouw geschiedenis en in die van de mensheid
We worden geboren in een gerichtheid op onszelf. In onze ontwikkeling ontstaat de mogelijkheid om ons tot de ander te verhouden. De groei van een egocentrische oriëntatie naar een sociocentrische oriëntatie en verder, is niet alleen individueel, maar ook collectief. Er zijn culturen die niet verder komen dan een sociocentrische oriëntatie met een bijbehorende groepsidentiteit en wij-zij – denken. De gerichtheid op de wereld die kenmerkend is voor het moderne bewustzijn en de moderne cultuur bestaat ook nog lang niet overal.
We zijn nooit met de evolutie bezig
De evolutie van bewustzijn, cultuur en bijgaande maatschappelijke vormen is geen opzet en is geen doel op zich. Het is het gevolg van het gebruik van de mogelijkheden die in het beestje menszijn ingebakken zitten. We hebben het niet bedacht. Het is het gevolg van wie we zijn. Het kan wel de bijvangst zijn van je bewuste ontwikkeling waarin je je telkens losmaakt van identificaties en je betrokkenheid steeds verder op kan rekken. Daarbij is het een vorm van zelfonderzoek en oefening op open te blijven in voor en tegenspoed.
Kosmocentrisch ‘aardebewustzijn’ maakt ons ‘aardling’ ‘Alles’
Zo hebben we niet bedacht dat het kosmocentrisch bewustzijn zou gaan ontstaan: Een bewustzijn waarbij het niet alleen om mij gaat, niet alleen om ons, niet alleen om de mensenmaatschappij, maar om de aarde als geheel. Je zou het ook ‘aardebewustzijn’ kunnen noemen waardoor we ‘aardling’ worden.
En net zomin als de aanvallen vanuit het traditionele wereldbeeld op de moderne wereld, het moderne bewustzijn teniet kunnen doen, kan het moderne bewustzijn de opkomst van het ‘aardebewustzijn’ tegenhouden.
Elke oriëntatie heeft zijn eigen vreugde en pijn
In een egocentrische oriëntatie breng je wellicht zorg, aandacht en liefde naar jezelf. Dan zul je pijn ervaren als het minder met je gaat en vreugde als je floreert. Zo zul je vreugde ervaren als je relaties bloeien en pijn waar dat niet het geval is. Je kunt vreugde ervaren als je met je werk van betekenis bent en pijn waar dat niet zo is. Zo zullen we vreugde ervaren als de aarde wel vaart en pijn waar we zien dat de aarde leidt aan onze bestaanswijze. Elk niveau van betrokkenheid heeft zijn eigen pijn en vreugde.
Identiteitspolitiek als afweerhouding
Om de pijn van de gevolgen van onze moderne manier van leven niet te hoeven ervaren, kunnen we ons terugtrekken op onszelf, ons volk, onze cultuur en onze moderne welvaart. Waar toenemende verschillen tussen arm en rijk, tussen mensen met een verschillende achtergrond en geaardheid, ontbossing, opkomst van multinationals, klimaatverandering, vluchtelingenstromen en industriële ontwikkeling, samenhangende fenomenen zijn, zal dat echter niet lukken. Iedereen op aarde gaat de gevolgen ondervinden. Dat zal de afweerhoudingen van elke identiteitspolitiek waarbij men zich terugtrekt om zijn eigen eiland doen falen.
Een leiderschap dat omvat en overstijgt
Je doet er goed aan je als mens bewust voor te bereiden op de volgende fase van de evolutie van bewustzijn. Daarom is het zo belangrijk dat leiderschap in deze tijd alle niveaus van bewustzijn en levenswijzen in het hart draagt. Sommige mensen zitten in situaties waarin alleen egocentrisch overleven aan de orde is. Voor hen is een bewuste kosmocentrische oriëntatie een luxeproduct. Voor sommige mensen is hun gemeenschap de enige mogelijke om thuis te zijn. Anderen zijn gevangen in de moderne industriële samenleving en zijn blij als hun vervuilende fabriek nog wat inkomsten biedt. Maar er is ook een persoonlijk leiderschap mogelijk dat alle problemen, niveaus en paradoxen in zich kan houden.
De oefening om je hart er bij te houden
Dat betekent niet dat het voor de gemiddeld welvarende verantwoorde burger nu zo makkelijk is om een aardling te zijn. Zie maar eens open te blijven en de pijn binnen te laten van de gevolgen van een toenemend aantal met elkaar samenhangende probleemgebieden. Toch kun je besluiten dat je liever met open vizier tegemoet te treden Wellicht helpt het besef, dat voor elke orientatie geldt, dat als je je afsluit voor pijn en daarmee ook voor vreugde, je je ook meteen afsluit voor jezelf en de ander. Het is open zijn in voor en tegenspoed op alle niveaus of afgesloten zijn op alle niveaus.
Zie voor trainingen om een visie voor je leven op alle niveaus te ontwerpen >
Update 31 januari 2022.
Mooi Mauk. Dankjewel dat je woorden geeft aan wat ik dagelijks ervaar, vooral ook de paradox van ‘willen vluchten/wegduwen/afsluiten’ en dat juist niet meer willen, ernaast te staan en de pijn te voelen van dat ik het toch weer doe.
Beste Meike,
Dank je wel voor je reactie.
Vriendelijke groet
Mauk
Mooi. Een vraag: zie je als onderdeel van het aardebewustzijn ook het bewustzijn van de onzichtbare werelden?
Beste Erik,
Dank je wel voor je vraag.
Interessant gegeven dat de mens niet beperkt is tot het fysieke deel van zijn wezen. Hij is ook geest. En waar de mens nu eenmaal in zijn betekenisvolle blik op de wereld leeft, heeft dat gevolgen. Je bent nooit alleen in de gevolgen van je gedachtes. De wereld waarin je leeft belichaamt zich immers als jou.
Nu is de volgende vraag of er een zelfstandig correlaat bestaat van de geesteswereld van de mens.
Dat er een universele fysieke wereld bestaat waar wij in opgenomen zijn als onderdeel van het leven is evident. Maar geldt hetzelfde voor bewustzijn en geest?
Dat er bewustzijn bestond voordat wij er waren lijkt ook evident. Wij mensen lijken de enige soort die zich bewust kan worden van het feit dat het univerzele al om tegenwoordige bewustzijn, in ons aanwezig is.
Geld zoiets ook voor de betekenisvolle geestelijke wereld? Bestaan er universele geestelijke werelden die onderdeel van onze werkelijkheid zijn en waar wij in opgenomen zijn? Ik denk van wel. Er bestaan werelden die gevuld zijn met bepaalde broncodes en die eenmaal op aarde neergebracht daar voortleven. Hetzij slapende, hetzij actief. Deze werelden kunnen op bepaalde momenten actief worden. Dan zeggen we dat de geest uit de fles is.
vanuit het bewuste perspectief moet het mogelijk zijn de wereld van het aardebewustzijn zowel aan te roepen als verder te bezwangeren. En volgens mij zijn we daar ook mee bezig app dit moment. Wellicht kunnen ze ons helpen in de crisismomenten die komen gaan.
Ook de tegenkrachten hebben zulke werelden. Daarom is het ook nodig bewust met deze werelden om te gaan.
Over aardlingen gesproken… Je bent je hier vast allemaal in aan het verdiepen maar ik las net dit over Clive Hamilton. https://www.brainwash.nl/bijdrage/waarom-de-mens-niet-langer-de-maat-der-dingen-is-maar-wel-maatgevend en toen dacht ik er aan hoe dat kan qua menselijke ontwikkeling/bewustzijn/leiderschap en typte ik jouw pagina in en zag ik jouw tekst. Blijkbaar laat ik het je even weten.
“We zijn volgens Hamilton in de ‘mens-aardegeschiedenis’ beland en dat betekent geen ‘overheersing’ of ‘bijsturing’ van de mens, maar een complex interactief spel tussen twee ‘supermachten’.
Geen gemakkelijke conclusie, maar wel een die volgens Hamilton de mens ook een mogelijkheid biedt. Niet de mogelijkheid om ten koste van de biosfeer alsnog zijn droom van ultieme vrijheid na te jagen, maar om in het reine te komen met wat hij in wezen is geworden: dé koersbepalende soort op aarde. Dit vraagt om een diep besef van verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid voor onze relatie met de planeet. Hamilton: ‘De vraag is niet of de mens in het centrum staat van de wereld, maar wat voor mens in het centrum staat van de wereld’.
Als de mens niet meer in harmonie met de natuur kan leven, maar er ook niet over kan heersen, wat rest hem dan? Voor Hamilton kan dat maar één ding zijn: werkelijk een aardbewoner worden, en de opgave onder ogen zien dat zijn woonplaats geen land, dorp of continent is, maar de aarde als zodanig. De mens moet planetair leren leven. Hij is daarbij niet de maat der dingen, maar wél maatgevend: het aardse leven draait niet om hem, maar hij is er wel verantwoordelijk voor. Zo zorgt hij ervoor dat hij de planeet niet nog verder tegen zich in het harnas jaagt. Misschien kunnen we spreken van een soort ‘mens-aardecentrisme’, waarbij niet meer de mens, maar de relatie tussen mens en aarde centraal komt te staan.”
Dank je wel Yvonne,
Gelukkig verspreid zich een nieuw denken over wie we zijn en onze rol op aarde en wat voor uitdaging dat is.
Een nieuwe broncode voor de mens op aarde.
Dank je wel.
Wat heerlijk deze podcast, is het dat ? Dat dát deel van mij in die kramp gaat om de wijze zoals het nu gaat ? is het dat ? Dat verlangen om inderdaad deel te zijn van en dat het nog (steeds) niet lukt daar te blijven en dan de afscheiding te voelen ? Hoewel ik eerder in de naiviteit verkeerde dat ik dacht dat iedereen daar zó bij zou zijn. Dat natuurlijk en eenvoudig zijn.