Massacratie en einde Democratie?
Er heerst een nieuwe individualiseringsgolf, getriggerd door de mogelijkheden van internet en de manier waarop mensen zich in het systeem gemanipuleerd voelen. Er is opstand en cynisme. Wat nu? De massa aan de macht? Maar is de massa slim, of is ze dom?
Onderuithalen van het politieke bedrijf
Vele grote problemen worden niet opgelost binnen het bestaande systeem. Dit leidt soms tot het onderuithalen van publieke instituties en van personen die de publieke zaak dienen. Links en rechts populisme profiteert hiervan, zowel in Europa als in de VS.
Democratie is niet representatief
De kritiek op het democratisch bestel, dat nu ongeveer 250 jaar oud is, is terecht, stelt Alan Watkins, auteur van ‘Crowdocracy: The End of Politics’. Hij geeft aan dat er in de VS maar 30% kans is dat de mening van de meerderheid wet wordt. Voor de rijkste 10 % is dat 70 %. En er is 0% kans dat iets wet wordt als de rijkste 10 % er tegen is. Democratie werkt dus niet representatief. En dat wreekt zich. Hoewel zijn voorbeelden uit Europa er iets vriendelijker uit zien, kennen we hier hetzelfde euvel. (Zie voor meer over Crowdocracy / Massacratie >> )
Een onwerkbaar woud van belangengroepen
Er is ook een wirwar aan belangengroepen voor allerlei duurzame zaken. Maar dit woud aan organisaties weet maar heel moeilijk bij te dragen aan een werkbare ‘politieke wil’.
Regressie of evolutie?
De druk op het systeem kan zo groot worden dat het systeem zelf in gevaar komt. Dit kan leiden tot chaos.
Maar er kan ook van bovenaf een meer holistisch stelsel neergezet worden, wat de massa zijn invloed geeft om tot een werkbare politieke wil te komen. In de VS gaf Bernie Sanders daar stem aan.
Geboorte van ‘Massacratie’
Alan Watkins schreef ‘Crowdocracy: The End of Politics’, een samentrekking van ‘crowd’ en ‘democracy’ of beter ‘cratie’, wat ‘heerschappij’ of ‘macht’ betekent. In het Nederlands ‘Massacratie’. Het is, vanuit ‘Integraal Oogpunt’, een antwoord op bovengenoemde situatie. Hoe kan de participerende massa een werkbare ‘politieke wil’ gestalte geven? Wat gaat de evolutie op de ontwikkelingslijn van politieke systemen ons brengen? En als dit het moment is waarop ‘Democratie’ verouderingsverschijnselen vertoont, dan zullen er toch ook al wel prototypes de ronde doen? Welke zijn dat?
Is het de structuur of een hoger bewustzijn wat het doet?
Ik zal de komende tijd mijn blogs gebruiken om enerzijds aan te geven wat de grote lijnen van ‘massacratie’ zijn, zoals door Watkins wordt voorgestaan. Ook zal ik daarin aan de orde stellen of een nieuw stelsel voldoende is, of dat het bewustzijnsniveau van de mensen die het systeem bevolken juist belangrijk is. Onder welke voorwaarden kan een bepaald ‘wijsheidsproces’ vanuit de massa werken? En wat vergt dat aan participatie van ons?